Haarbiologie

Haarfollikels ontwikkelen zich al in de derde maand van de zwangerschap. Tot de geboorte heeft een mens al gemiddeld100.000 haarfollikel op zijn hoofd – dat betekent ca. 1.000 haarfollikel per vierkante centimeter huid. Deze follikeldichtheid daalt echter vanaf de geboorte, want de huid rekt vanwege de groei uit. De mens groeit en als hij volwassen is treedt een regressie van haarfollikel op, een geleidelijke afname van haarfollikel dus. Bij een leeftijd van 25 jaar heeft een mens ca. 500 follikel per vierkante centimeter huidoppervlak, terwijl het aantal haarfollikel tussen de 30 en 50 jaar daalt naar ca. 150 tot 250 stuks per vierkante centimeter. En met het voortschrijden van de jaren daalt deze haardichtheid nog meer.

Haarfollikels groeien in willekeurige groepjes verdeeld over de hele hoofdhuid. Deze groepjes heten ´folliculaire eenheden´ en bevatten tussen 1tot5 haren. Het gemiddelde aantal haren per folliculaire eenheid ligt bij 2 tot 3 haren.

Het lanugo haar zijn fijne, haren zonder pigment bij het ongeboren kind. Dit haar wordt meestal nog voor de geboorte door eveneens zeer fijne, niet gepigmenteerde vellus haar, het lanugo haar, vervangen. Tot de puberteit bestaat lichaamshaar voornamelijk uit vellus haar en het verandert op basis van hormonen in het terminale haar oftewel het hoofdhaar. Vellus haar is duidelijk dunner en korter dan terminaal haar, waarbij het begrip hoofdhaar niet helemaal klopt, want dit haar is ook te vinden in de baard, de neus en in het oor. Ook de wimpers, wenkbrauwen en oksel-, schaam- en het beenhaar bestaan uit terminaal haar.